Duo Reges: constructio interrete. Nec vero sum nescius esse utilitatem in historia, non modo voluptatem. An dubium est, quin virtus ita maximam partem optineat in rebus humanis, ut reliquas obruat? Deinde prima illa, quae in congressu solemus: Quid tu, inquit, huc? Istam voluptatem perpetuam quis potest praestare sapienti? Sed ad haec, nisi molestum est, habeo quae velim. De hominibus dici non necesse est. Aliam vero vim voluptatis esse, aliam nihil dolendi, nisi valde pertinax fueris, concedas necesse est.